7. پت اسکن چیست؟ Positron Emission Tomography (یادداشت هفتم روبان صورتی پیشکسوت)

پت اسکن یه روش تصویربرداری خیلی دقیق و پیشرفته هست که  به پزشکان نشون میده که چه اتفاقی داره در بدن  میافته ومناطق دارای فعالیت سلولی شدید، که ممکنه نشانه بیماری باشد، رو نشان می ده.

پت اسکن خیلی خفنه و میتونه تغییرات اولیه درسلول ها رو تشخیص بده و  اطلاعاتی درمورد نحوه عملکرد بدن، آشکار شدن بیماری ها  و در مورد نحوه بروز بیماری هم سرنخ ها خوبی به پزشک میده. همچنین میتونه نواحی سرطانی و بدخیم در بافتهای سلولی رو تشخیص بده.

تفاوت این اسکن با سی تی اسکن یا ام آر آی هم اینه که اونا  تغییرات بدن رو بعد از اینکه یه بیماری ساختار اندام یا بافت ها رو تغییر داد شناسایی میکنن.

وقتی قرار میشه که پت اسکن انجام بدیم، ابتدا پزشک ماده رادیواکتیوی به نام ردیاب هسته ای (یا همان “ردیاب”) بهتون میده که تو سایت ها نوشته هم تزریقیه و هم مثل استنشاق گاز ولی برای من اینطوری بود که تو یه بطری بزرگ آب معدنی دارویی ریختن و من باید هر یک ربع یک لیوان میخوردم و بعد هم قبل اینکه برم برای اسکن، یه دارویی از پشت پاراوان بهم تزریق کردن، چون رادیو اکیتو هست پرستارها سعی میکنند حداقل ارتباط رو با بیمار در زمان تزریق و بعد از اون داشته باشن.

 ردیاب تشعشعاتی از خودش ساطع می کنه که دستگاه پت اسکن اونها ها رو می گیره و  با تصاویری که ازتون گرفته می شه، میفهمن که ردیاب کجا رفته. اگر ردیاب در مناطقی خاص تجمع کنه میتونه نشونه بیماری باشه. با کمک این رد یاب ناهنجاری‌ها در فعالیت‌های سلولی قبل از اینکه تغییراتی در آناتومی اعضا به صورت محسوس رخ بده رو میتونن ببینن.

*

موارد استفاده پت اسکن زیاده ولی در مورد کنسر پستان به پزشک دید میده که توده های سرطانی چقدر در بدن گسترده شدن، که مثلا" در مواردی که گستردگی زیاد هست معمولا" جراحی رو عقب میاندازند تا با شیمی درمانی و پرتو درمانی توده کوچیک بشه و خارج کردن اون با جراحی موفقیت آمیز باشه. 

همچنین گاهی بعد از انجام شیمی درمانی و پرتودرمانی با استفاده از پت اسکن روند بهبود بیماری رو بررسی میکنند.

1. پیدا کردن سرطان.

2. بررسی اینکه توده سرطانی تو بدن پخش شده یا نه و اینکه در کدام قسمت ها بیشتر تجمع داره که برای پرتو درمانی هم استفاده میشه.

3- بررسی فرایند درمان 

4.  تعیین عود مجدد سرطان

نکته خیلی مهم: فکر میکنید اون ردیابی که به بیمار تزریق میشه چی هست؟؟ گلوکز یا قند!! یعنی وقتی سلول های سرطانی قند  میبینن سریع دورش جمع میشن تا تغذیه کنن و با این تله ی متابولیکی پت اسکن سلول های مخرب رو شناسایی میکنه ... برای همینه که خیلی تاکید میشه بخصوص در دوران ابتلا به سرطان از مصرف هر نوع قندی خودداری بشه ... قند، قنده و نباید خودمونو با قند طبیعی - عسل و خرما و ... گول نزنیم ... این سلول های سرطانی انقده گشنه و دَله هستن که نمیگن، این قند طبیعیه نمیخوریم و اعتصاب میکنیم و صبر میکنیم تا برامون بستنی بیارن! :)) هر نوع قندی رو میبلعن و بزرگ میشن و تا وقتی خودشون کامل سیر نشن مواد غذایی - مفید و غیر مفید - به بقیه سلول ها نمیرسه! 

ترسناکه ولی با خوردن هر چیزی ما اول سلول های سرطانی رو تغذیه میکنیم و بعد به بقیه سلول های بدن مواد غذایی میرسه ... خلاصه بگم که این سلولهای سرطانی خیلی دَله و گشنه هستن و مثال بارز از نخورده بگیر بده به خورده:))

تنها قندی که حریف سلولهای سرطانیه، که به عنوان قند جذبش میشن و بعد مثل بمب منهدم میشن، ویتامین سی هست که من اینو بعد تموم شدن درمانم متوجه شدم. ویتامین سی مثل عامل نفوذی، کارشو خیلی خوب انجام میده.

*

خود دستگاه پت اسکن هم یه دایره مثل حلقه یا انگشتر هست که یه تخت از وسطش رد میشه ، اگه فکر میکنید استرس میگیرید یا قبلش اعلام کنید و داروی آرامبخش بخورید یا مثل من چشماتونو از همون اول ببندید و به اتفاق ها و خاطرات خوشی که داشتین فکر کنید تا این چند دقیقه بگذره.

این داروی رد یاب ، رادیو اکتیو هستن و درسته که در مقابل نتایجی که بهمون میدن، ضرر چندانی ندارند ولی اگر تکون بخورید و عکسها خراب شه احتمالا باید بعد چند روز دوباره این ردیاب رو بگیرید که هم برای خودتون ضرر داره و هم اینکه بالاخره نوبت کسانی که منتظر هستن تا بهشون وقت پت اسکن داده بشه هم عقب میافته و احتمالا" هزینه بیشتری هم باید بدین.

بعد از اسکن، خودتونو ببندید به مایعات تا  ردیاب را از بدنتون دفع بشه و  از انجا که تا مدت کوتاهی رادیو اکتیو هستید، توصیه میشه که در ارتباط با خانم های باردار، بچه ها یا نوزادان نباشید، حتی بعد اسکن هم از در پشتی میفرستنتون بیرون که با بقیه بیماران اتاق انتظار تماس نداشته باشین. 

*

در آخر اینکه این دستگاه پت اسکن خیلی خیلی گرون هست و زمانیکه من انجام دادم  تو کل ایران فکر کنم فقط چهار تا مرکز داشتن که من بیمارستان مسیح دانشوری  رفتم و خب هزینه اونم زیاد بود.

مورد دیگه اینکه از بین تمام پزشکهایی که من پیششون رفتم فقط یه دکتر بهم این پیشنهاد رو داد و بقیه اصلا" اشاره ای هم بهش نکردن ... درحالیکه میبینید که تا چه میزان میتونه دقیق بدن فرد مبتلا رو بررسی کنه، برای همینه که پیشنهاد میدم همیشه برای مشورت گرفتن نظر چندتا دکتر رو بپرسین.

اگر اطلاعات تکمیلی دیگه ای دارید که من بهشون اشاره نکردم لطفا" لینک اونو برام بفرستید.

و اگر تجربه پت اسکن داشتین هم باهامون به اشتراک بزارید.

ماچ به لپتون.

6.انتخاب دکتر آنکولوژ (یادداشت ششم روبان صورتی پیشکسوت)

وقتی اسم توده یا سرطان به میون میاد، همه استرس میگیریم ... رفتار آدمها در برابر شنیدن این اخبار متفاوته ، 

بعضی ها کلا" انکار میکنند و فکر میکنند اگه بهش فکر نکنن توده هم بهش بر میخوره، قهر میکنه میره که در واقع بهش فرصت میدیم که تو بدنمون جا خوش کنه و گسترش پیدا کنه.

بعضی ها که تعدادشون  خیلی زیاده میترسن ... کمی به خودشون زمان میدن و بعد میرن دنبال درمان.

و یه عده که بنظرم خیلی شجاع تر هستند با وجود ترسی که دارن ، اهمیت زمان در شروع درمان رو میدونن و با اینکه کل وجودشون پر از نگرانیه پرونده هارو میزنن زیر بغل و میرن نظر دکترها رو بپرسن.

خب قسمت خوب ماجرا در ایران اینه که  میتونیم مستقیم بریم پیش متخصص   و فوق تخصص تا نظر و تشخیصشون رو بپرسیم ....این فرایند در کشورهای دیگه - اروپایی و کانادایی - که درمان رایگان دارند باید کلی تو نوبت پزشک عمومی بمونن و بعد نامه بگیرن برای ویزیت پزشک متخصص و همه اینا کلی زمان میبره و  بعضا" انقدر زمانبر هست که زمان طلایی رو از دست میدن و پروسه درمان هم طولانی تر میشه.

ضمن اینکه  الان شما میتونید تو خونه بشینید و بصورت آنلاین مدارک پزشکیتون رو برای دکترهای مختلف بفرستید و تشخیصشون رو بپرسید.

یه سری سایت ها هستند که بیمارها نظراتشون رو مینویسند وبرای انتخاب پزشک میتونید نظراتشون رو بخونید ...  مثل سایت نوبت .

ببینید همه ماها که مبتلا شدیم ته دلمون میخوایم بریم پیش یه دکتر که بهمون بگه: هیچی نیست بابا، یه قرص کوچولو بهمون بده و بگه دو هفته دیگه خوب شدی! 

من برای درمان خودم پیش سه تا  آنکولوژ رفتم ... اول نظرشو میپرسیدم و بعد نظر دکترهای دیگه رو میگفتم که ببینم چی میگه، و از روی بازخوردی که میگرفتم سعی میکردم بهترین رو انتخاب کنم که خدارو شکر هر کدوم یه نظر متفاوت دادن :))

یکی گفت: از همین امروز هشت جلسه شیمی درمانی رو شروع کن و پرتو درمانی نیاز نیست!

یکی گفت: اول جراحی، بعد هم شیمی درمانی هم پرتو درمانی!

یکی گفت: اول شیمی درمانی بعد جراحی.

گیج شده بودیم و رفتیم پیش دکتر بعدی که ببینم نظرش به کدوم دکتر نزدیکه و همونو انجام بدم که ایشون کلا" یه تشخیص دیگه ای داد.

خب منم ته دلم دوست داشتم حرف اونیکه میگه نیازی به شیمی درمانی نیست رو بپذیرم ولی خودمونو نباید گول بزنیم.

در انتخاب دکتر آنکولوژ  این موارد مهم هست:

اول اینکه پزشک  خیلی پیر و فرتوت نباشه، درسته تجربه خوبی دارند ولی دانششون لزوما به روز نیست ، در دسترس باشه و محل تزریق شیمی درمانی ترجیحا نزدیک و یا طرف قرارداد بیمه اتون باشه. شیمی درمانی معمولا" یک هفته درمیون هست و شما باید دوره درمان بصورت مرتب این مسیر رو طی کنید.

بعضی دکتر ها تو مطب خودشون تزریق رو انجام میدن که مجاز نیست چون نمیتونن مثل بیمارستان کلیه امور نظافتی و بهداشتی رو رعایت کنن.  مثلا" یه دکتری که رفته بودم که ناخونهای پرستار از نوک دستکش زده بود بیرون و این برای مریضی که داره شیمی درمانی میشه و سیستم دفاعی بدنش در حداقل ممکن هست، خطرناکه و میتونه باعث بیماری جدیدی بشه. در صورتیکه مثلا" بیمارستانی که شیمی درمانی میشدم حتی سرویس بهداشتی بیمارا از پرستارهای همون اتاق جدا بود و بصورت مرتب ضد عفونی میشد.

دوم اینکه منشی با اخلاقی داشته باشن، بنظرم منشی با اخلاق آدمیزاد در حد خود پزشک، مهمه ... برای خیلی  از منشی ها اصلا"  نوبت دهی معنی نشده! فرقی نمیکنه شما چه ساعتی وقت گرفته باشی،  یه کاغذ میزنن که وقت شما حدودیه و بین سه تا چهار ساعت معطلی دارید! تا یک ساعت هم میشه گفت منطقیه ولی بیشتر از اون یعنی منشی کارشو درست انجام نمیده و تلاش میکنه مطب رو شلوغ نشون بده ... بهترین منشی که دیدم سرکار خانم رحمانی منشی دکتر کاویانی بودن که انقدر قشنگ مدیریت میکرد و بااحترام پاسخگوی همه بیماران بود که کیف میکردی.

مثلا" منشی دکتر خودم  که خواهر  دکتر هم بود، تو گرمای شدید، برای مریضهای شیمی درمانی که بخاطر دارو عموما" گُر میگیرن، کولر هم نمیزد و میگفت خرابه!

سوم که خودمم تا حالا ندیده بودم ویزیت گروهی بود :)) بعد سه ساعت انتظار وقتی نوبتم شد و رفتم اتاق دکتر دیدم ده نفر دور تا دور اتاق نشستن و شما باید در مقابل چشمان کنجکاو بقیه بیمارها سوالاتت رو میپرسیدی و کلا" حریم شخصی معنی نداشت.این شاید براتون خنده دار باشه ولی وقتی میخواهید سوال بپرسین یا حتی جواب سوال پزشک رو مقابل کلی چشم کنجکاو بدین متوجه سختی شرایط میشید.

پیشنهاد من اینه که حتما" نظر دو سه پزشک رو بپرسین، مثلا" تست آنکوتایپ و پت اسکن رو همه دکترهایی که من پیششون رفته بودم نمیگفتن و وقتی از یکی از معروف ترین دکترها سوال پرسیدم جلوی ما زنگ زد از یه دکتر دیگه جزئیاتش رو پرسید که چی هست و آیا به درد میخوره یا نه!

 وقتی تو اتاق انتظار هستین نظر بقیه بیمارها رو در مورد پروسه درمان و در دسترس بودن پزشک بپرسین و لطفا" جزئیات بیماری دیگران رو نپرسید.

اخلاق پزشک و اینکه پروسه درمان رو خوب براتون توضیح بده خیلی مهمه. مثلا" دکتر پیام آزاده خیلی عالی برامون تشریح کرد که نظرش چی هست و پروسه درمان رو بر چه مبنایی داره میچینه ولی دکتر نجفی یه مقدار خشن برخورد میکنن.

پزشک آنکولوژ من دکتر فاضل الهی بودن که خودشون بسیار توانمند و عالی با آرامشی زیاد واخلاق خوش بودند،  ولی مطبشون شرایط طاقت فرسایی داشت و خودشون هم تو دوران کرونا که تو اتاق پر مریض بود هم ماسک نمیزدن ... اواخر کرونا هم متاسفانه خودشون کرونا گرفتن و دیگه مریض جدید نگرفتن و ما که دوران تزریقمون تموم شده بود رو به دکترهای دیگه ارجاع دادند. 

دو جلسه پیش یه دکتر دیگه تو بیمارستان جم رفتم  که اصلا" دقت مناسبی نداشتن و خودم باید بهشون یه مواردی رو یادآوری میکردم  و در نهایت رفتم پیش خانم شیرین حقیقی که بسیار دقیق و با حوصله هستند و شرایط انتظار مطب هم به نسبت قبلی ها بهتر هست.مثلا" من سه سال تحت نظر دکتر الهی بودم و ایشون بهم تست تراکم استخوان نداده بود که وقتی با دستور دکتر حقیقی تست دادم متوجه شدم پوکی استخوان گرفته ام و باید به سرعت درمان کنم.

لطفا" اگر تحت نظر پزشک آنکولوژ هستین ، اسم پزشک و تجربه اتون رو بگید که بتونه در انتخاب دکتر خوب به بقیه کمک کنه.

5.نمونه برداری (یادداشت پنجم روبان صورتی پیشکسوت)

در ادامه چک آپ ها  اگه بافت یا توده ای تو بررسی ها مشخص بشه که نتونن دقیق بگن چی هست قدم بعدی نمونه برداریه، هنوز جای ترس و نگرانی نیست … درست مثل آزمایش خون که میدیم تا ببینیم مثلا قند و کلسترول و آهن بدنمون تو چه وضعیتیه اینجا هم برای تشخیص درست باید نمونه برداری کنیم. 

برای من حین سونوگرافی پزشک مشکوک به وجود توده شد و پیشنهاد نمونه برداری داد، خیلی ترسیده بودم و میدونستم اگه بیام بیرون دیگه براحتی برنمیگردم تصمیم گرفتم انجام بدم.

رفیق نیمه راه نباشید و حالا که استارت چک آپ رو زدین تا انتها برید که خیالتون راحت بشه، اسم نمونه برداری که میاد الکی نَگُرخید، آزمایش خون هم یه جور نمونه برداریه، تست کرونا هم همینطور.

برای نمونه گیری  اگه استرس دارین،  از دکتر نپرسید که الان میخوای چکار کنی  چون بر فرض که سر حوصله هم براتون رنگی و با جزئیات توضیح بده ( که نمیدن!) کاری در راستای کم شدن استرستون انجام نمیشه.

میرید مرکز معتبر ، چشمها را میبندید و سینه ها رو میزارید در طبق اخلاص تا پزشک یه نمونه کوچک از اون قسمت رو برداره ، فکر نکنید نصف سینه رو بعنوان نمونه از جا میکَنه، جراحی که نیست! 

با نوک سوزن مخصوص یه بافت کوچکی از سینه رو برمیداره و ظرف نمونه رو میزاره کف دستتون که ببرید پاتولوژی.

تبحر و دقت پزشکی که نمونه برداری میکنه بسیار مهمه، چون ممکنه شما درد رو تحمل کنید و به جای خود نمونه، بافت کنارش که سالم هست رو بعنوان نمونه بردارن! و اینکه گاهی نمونه برداری اشتباه باعث میشه توده تو بدن پخش بشه که در مورد توده های بدخیم نشانه خوبی نیست.تمام این احتمالات با انتخاب مرکز معتبر و متخصص تا حد زیادی قابل کنترله.

از نظر درد ، من سوزن رو میبینم درجا فشارم میافته و خالی بندیه بگم درد نداره اما خوشبختانه چون میخوان مریض های بیشتری رو ویزیت کنن سرعتی کار میکنن یعنی نمونه برداری زمان کمی طول میکشه و دردش هم از یک تا پنج، برای من ٣ بود و قابل تحمله.

نکته مهم که قطعا بهتون میگن ولی محض احتیاط مینویسم اینه که اگر زمان نمونه برداری بعد از تایم  پاتولوژی بود یا تا به اونجا برسید تعطیل میشه، باید نمونه رو تو  یخچال و نه فریزر نگه دارین.

اینجا دو حالت پیش میاد یا میگه کیست یا توده خوش خیم هست و کلا موضوع مهمی نیست که بشکن زنان همون چک آپ های ماهانه رو انجام میدین.

 یا اینکه جواب پاتولوژی میگه چندتا از سلول ها شورش کردن و باید برید با روشهای درمانی قوی تر حالشونو بگیرین که دیگه از این غلطا نکنن، اینجا هم  یه آخ جون گنده بگید که با مراقبت از خودتون زود متوجه شدین و اجازه ندادین تو بدنتون رشد کنه.

پدرسوخته بازی: از دکتر خواهش کنید برای اینکه وقت سریعتری بگیرید رو نسخه ارجاع به ماموگرافی، سونوگرافی، ام آر آی و نمونه برداری و … یه اورژانس بنویسه که تایمتون رو زودتر بدن، اگرم ننوشت یه خدا منو ببخشه تو دلتون بگین و با خودکار همرنگ ، خودتون بالای نسخه یه اورژانس بدخط بنویسید.

نکته مهم: لزوما همه مراکز خیلی شلوغ خوب نیستن و زمان خیلی مهم هست پس اگه وقت نمونه برداری رو برای یکماه بعد میدن بیخیالش شین.

پیشنهاد شخصی؛ پزشکهایی هستند که هم جراحی میکنن ، هم سونو میکنن هم نمونه برداری هم تاکید دارن نمونه بره پاتولوژی طرف قراردادشون( بده بستون دارن باهم) از نظرمن بیشتر دنبال بیزینس و درآمد خودشون هستند تا تشخیص درست و پیشنهاد میدم در هر موردی از متخصص اون رشته استفاده کنید. قطعا پزشک جراح آشنایی با اصول کلی داره ولی تعداد واحدهایی که یک متخصص تصویربرداری پاس کرده به پای تجربه پزشک نمیرسه.

تو تهران مرکز پاتولوژی دانش و پاتولوژی مرکزی جزو مراکز معتبر هستند.

نمونه برداری و سونوگرافی رو دکتر حقیقت خواه در مرکز سونوگرافی نیاوران برای من انجام دادن.

اگر نمونه برداری داشتین لطفا تجربتون رو باما به اشتراک بزارید. 

4.معاینه تکمیلی (یادداشت چهارم روبان صورتی پیشکسوت)

بعضی مواقع پزشک برای بررسی بیشتر ممکنه دستور سونوگرافی – ماموگرافی یا ام آر آی بده ... اگه دیدین براتون این درخواستها رو نوشت هول نکنید، پزشک که علم غیب نداره  و ابزار تشخیص دقیقش همین سونوگرافی ، ماموگرافی و ام آرآی هست. اصلا باید بابت اینکه دقت بالاتری دارن خوشحال باشیم.تو دلتون بگین آخ جون که پزشکم دقیق هست و میخواد خیال جفتمون راحت باشه!

سونوگرافی برای بررسی اولیه خوب هست ... اما اگر مثل من سابقه ژنتیک دارید اصلا" گزینه قابل اتکایی نیست، باید به دکتر اعلام کنید که براتون ام آر آی و یا ماموگرافی بنویسه.

در مورد آزمایش ژنتیک و مراکز معتبر که سونوگرافی و ام آر آی و ماموگرافی انجام میدن بعدا" یه پست میزارم که تجربه های خودتون رو به اشتراک بزارید و کلینیک های معتبر رو معرفی کنید اما ... سونوگرافی های داخل مطب دکترها خیلی قابل اتکا نیست چون هم به روز نمیشن و درصد خطا دارن و هم اینکه دانش تخصصی این موضوع رو ندارن.

من در اولین توده سرطانی که کشف کردم رفتم یه مرکز سونوگرافی که خیلی هم شیک و خوب  و تمیز بود و تشخیص دادن کیست هست و پیشنهاد داد دو ماه بعد مجددا" سونو بشم ... ولی چون سابقه ژنتیکی مثبت داشتم،  پزشکم، بهم دستور ام آر آی داد که اونجا مشخص شد توده خوش خیم نیست.

نمیدونم چرا ولی ماموگرافی رو خیلی ترسناک کردن واسه بعضی ها ... عزیزم هیچ چیز ترسناکی نیست، فقط میری و حداکثر یک الی دو دقیقه سینه هارو با دستگاه کمی فشار میدن تا بتونن بافتهای داخل سینه رو دقیقتر بررسی کنن، دردش هم قابل تحمله ولی چون اشعه زیادی داره جزو آپشن های روتین چک آپ نیست.

اینجا هم مثال همون مثال دارندگی و برازندگیه :)) کسانیکه سینه کوچکی دارند ماموگرافی راحت تری رو تجربه میکنن و کسانیکه سینه بزرگتری دارند باید یه درد کوچولویی رو در حد نهایت دو دقیقه تحمل کنن چون باید دستگاه باید بتونه با فشار بافت های داخلی سینه رو حسابی بررسی کنه، برای اینکه حداقل درد رو داشته باشین اولین روزهای بعد پریود بهترین زمان برای ماموگرافی هست.

مامو گرافی تا چهل سالگی انجام نمیدن مگر اینکه مشکل خاصی وجود داشته باشه یا ژنتیک مثبت باشه اما بعد از چهل سالگی به تشخیص پزشک، تقریبا هر سه سال یکبار انجام میشه.

مورد مهمی که از اهمیت معاینه روتین میخوام بگم اینه که من درست دو هفته بعد از چک آپ، ام آر آی متوجه توده شدم ... یعنی در ام آر آی همه چی خوب و گل و بلبل بود و تو دو هفته این توده بوجود اومده بود و بعد عمل متوجه شدم این سلولهای سرطانی من رشد خیلی بالایی داشتن که اگر بهش توجه نمیکردم به سرعت تو بدنم رشد میکردن. پس به تغییرات سینه و معاینات ماهانه توجه ویژه ای داشته باشین.

ممنون میشم از تجربه های خودتون در مورد ماموگرافی بنویسید.

3.اتاق معاینه (یادداشت سوم روبان صورتی پیشکسوت)

معاینه سینه دو بخش هست: اولیش نگاه کردنیه و دومی دست زدنی.

قبل اینکه معاینه رو شروع کنید باید بدونید که عدم تقارن سینه خیلی شایع هست و دیگه به تنظیمات کارخانه گیرندین.حرف اونایی  هم که میگن ما سینه هامون کاملا" متقارن هست رو باور نکنید، مگه اینکه خودتون از نزدیک ببینید :)))

برای معاینه به روش نگاه کردن جلوی آینه می ایستید و همینطور که خودتونو تماشا میکنید، فتبارک الله گویان، در حالت های زیر فرم سینه هاتون رو نگاه مکنید:

در حالت خبردار – دست ها آویزان در دو طرف بدن – جهت تماشای رخ کار

در حالت از جلونظام – دستها صاف به جلو کشیده شده و کمی به جلو خم میشوید که بالای سینه رو هم تو آینه ببینید.

در حالت دعا رو به آسمان – دستها از کنار سر صاف به سمت بالا کشیده شود

در حالت دست به کمر – اینجا باید یه کمی دست ها رو به کمر فشار میدین که ماهیچه های اطراف سینه کمی منقبض شن.

 حواسمون به چی باشه؟ اگه حین انجام حرکات بالا دیدین قسمتی از پوست یا نوک پستان فرورفتگی یا برآمدگی داشت یا قرمزی و زخم مشاهده کردین و یا نوک سینه انحراف پیدا کرد باید به دکترتون اعلام کنید.

حالا میریم سراغ مرحله دست زدنی:

برای معاینه دوتا نکته رو در نظر داشته باشین، اولا" بهتره به جای استفاده از نوک انگشت، از بند وسط انگشت دست ها استفاده کنید – یه جوری معاینه نکنید که انگار چندشتون میشه – دل به کار بدین و باید قشنگگگ دست رو سینه قرار بگیره. دوم اینکه موقع معاینه نباید خیلی فشار بدین.

برای معاینه بهتره زیر دوش این کارو انجام بدین چون پوست خیس و لغزنده هست و معاینه راحت تره.

چه کنیم؟ محدوده خود سینه و حومه که شامل بالای سینه و زیر بغل و گودی زیربغل  تااااا جایی که بند سوتین رو بدن قرار میگیره رو معاینه میکنیم.

شلخته معاینه نکنید! دایره ای کل سینه رو معاینه کنید تا برسید به نوک سینه ، انگاری که دارید با دو انگشت روی سینه راه میرید و همزمان هم کمی فشار میدین که اگه چیز سفت یا غیر عادی زیر دستتون اومد متوجه بشین ...دوست عزیز شما الان در مرحله معاینه هستید، سرسری ناز نکنید، به اندازه مثلا" یک بند انگشت دستتون رو داخل بافت فشار بدین.

نوک سینه رو هم با دو انگشت کمی فشار میدین و اگر ترشحی ازش خارج شد با پزشک مطرح میکنید. خیلی زیاد و با فشار انجام ندین.

از قدیم گفتن: دارندگی و برازندگی ... اونایی که سینه های بزرگ تری دارن برای معاینه کامل باید کمی بیشتر وقت بزارن اما یادمون باشه این معاینه ها در راستای حفظ سلامتی خودمونه و پنج دقیقه در ماه راه دوری نمیره.

نقطه قوت کسانیکه سینه کوچک دارن اینه که اولا" تشخیصشون راحت تره ، ثانیا" معاینه اشون هم خیلی سریعتر انجام میشه.

نکته اول : وقتی بصورت ماهانه و مرتب این کارو انجام میدین اگر چیزی زیر دستتون حس کردین که ماه قبل هم بوده ولی سایزش تغییر نکرده و دکتر هم بهتون گفته که خطرناک نیست، یعنی نیاز به پیگیری مجدد با دکتر وجود نداره – تاکید کردم سایزش ثابت باشه و جاش هم تغییر نکرده باشه.

نکته دوم: برای اینکه معاینه رو روتین انجام بدین وفراموش نکنید میتونید تو تقویمتون یادداشت کنید یا تاریخ ثابتی رو در نظر بگیرید که مثلا اول هر ماه معاینه انجام شه.

نکته سوم و مهم: یه تصوری که وجود داره اینه که توده های بدخیم دردناک هستند و توده های خوش خیم درد ندارن! باید بگم که همیشه اینطور نیست، بعنوان مثال نقض، بنده در دو نوبت وجود توده رو شناسایی کردم، با اینکه هیچ کدوم دردناک نبودن و یه گوشه نشسته بودن ماستشونو میخوردن،نامردا جفتشون هم سرطانی بودن. پس به تغییرات بدن خودتون دقت زیادی داشته باشین.

راهنمای معاینه براتون مفید بود؟ پیشنهادی برای بهتر شدن توضیحات دارین؟