خشکی مخاط دهان و گلو در بعضی از انواع شیمی درمانی و تقریبا تمام موارد پرتودرمانی ناحیه سر و گردن ایجاد میشود. این عارضه علاوه بر احساس ناخوشایند، مشکلاتی را در بلع غذا، صحبت کردن و نیز در بهداشت دهان و دندانها ایجاد میکند. برای کاهش خشکی دهان و عواقب آن رعایت نکات زیر توصیه میشوند:
- همراه داشتن یک بطری کوچک آب، و جرعه جرعه نوشیدن آن در بسیاری از موارد به تنهایی مشکل را حل میکند. گاهی پیشنهاد میشود آب نصف یک لیمو ترش طبیعی را به این بطری آب اضافه کنید تا تولید بزاق دهانتان را هم تحریک کند.
- آدامس های بدون شکر بجوید.
- آب نباتهای ترش و کم شکر کمک کننده هستند.
- الکل و دخانیات خشکی دهان را تشدید میکند.
- غذا و تنقلات خشک مانند بیسکوییت را قبل از خوردن نرم و مرطوب کنید.
- مایعات کافی بنوشید.
- سوپ، پوره سیبزمینی، ژله و آبمیوه،غذاهای آماده کودکان،شیر و بستنی میان وعده های مفیدی هستند.
- اسپری های بزاق مصنوعی با نظر پزشک را نظرداشته باشید. برای مرطوب کردن مخاط بینی نیز قطره ها و اسپری های سالین موثرند.
- با مسواک نرم، خمیر دندان و دهانشویههای مجاز بهداشت دهان را بهبود دهید. برای اقدامات دندانپزشکی در دوره درمان باید از پزشک معالج کسب تکلیف کنید.
- محلول جوش شیرین در آب جانشین خوبی برای دهانشویه هاست.
- هرگونه آفت، زخم مخاطی، برفک، قرمزی مخاط دهان در دوره شیمی درمانی را به اطلاع پزشک معالج برسانید.
- دندان مصنوعی را حتی المقدور کمتر در دهان بگذارید و مرتبا آن را تمیز کنید.